Περίοδος συμπαντικών ανησυχιών
Ας μην το πάρουμε προσωπικά. Συμβαίνει σε όλα τα αστέρια που βλέπουμε τη νύχτα στον ουρανό.
Ο Ήλιος δημιουργήθηκε με μια εκτυφλωτική έκρηξη. Όπως κάθε αστέρι, έτσι κι αυτός έχει συγκεκριμένη ποσότητα καυσίμων για να τον συντηρήσει μέχρι το θάνατο του.
Μετά θα γίνει ένας Κόκκινος Γίγαντας. Το μέγεθος του θα αυξηθεί κατά 50-100 φορές, και θα ασφυκτιά καταναλώνοντας τις τελευταίες σταγόνες των καυσίμων του. Τον Ερμή και την Αφροδίτη μάλλον θα τους καταπιεί. Η γη μπορεί να γλιτώσει την κατάποση, αλλά θα αρχίσει να εξατμίζεται και θα γίνει ψητή.
Αν θέλουμε να σωθούμε, θα πρέπει ως τότε να έχουμε καβαλήσει έναν άλλο ηλιακό σύστημα. Έχουμε κάτι λιγότερο από μισό δισεκατομμύριο χρονάκια για να βρούμε τη λύση.
Καθώς ο γιγαντιαίος κόκκινος ήλιος σταδιακά θα κρυώνει, η ύλη που θα έχει απορρίψει θα διαλυθεί στο διάστημα. Πίσω θα μείνει μόνο ο μικροσκοπικός του πυρήνας, ένας Λευκός Νάνος.
Στο τέλος θα σβήσει κι ο Λευκός Νάνος. Το ηλιακό μας σύστημα θα σκοτεινιάσει μαζί του και τα απομεινάρια των πλανητών θα περιστρέφονται γύρω του. Θα είναι εξίσου βαρύς αλλά πολύ μικρός και αμυδρός. Όλα θα είναι μαύρα και κρύα. Θα επικρατεί αιώνια νύχτα.
Μπρρρρρρ.
Πηγή: BBC
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου