Τα καλύτερα μουσικά albums των noughties

20. joss stone - the soul sessions

Στο εξώφυλλο του debut album της, η 16χρονη κουκλίτσα έκρυψε το αγγελικό της πρόσωπο πίσω από ένα μικρόφωνο.

Δεν ήθελε να την κρίνουμε απ' την εμφάνιση της, και δεν είχε καμία όρεξη να γίνει το επόμενο είδωλο της teen pop. Έτσι μας σερβίρισε μια λαχταριστή συλλογή από vintage soul classics, αναγκάζοντας μας να δώσουμε βάση στη συναρπαστική μαύρη φωνή της.

super duper love

19. colplay - viva la vida

Πολλοί θεωρούν τους Coldplay την επόμενη 'μεγαλύτερη μπάντα στον κόσμο', αυτούς δηλαδή που θα πάρουν τη σκυτάλη απ' τους U2.
Θα μπορούσε να ήταν έτσι, γιατί πραγματικά όλοι τους οι δίσκοι κινούνται σε πολύ υψηλά standards. Όμως κάτι λείπει. Και αυτό είναι η τόλμη. Πάρτε κανένα ρίσκο ρε παληκάρια! Μέχρι τότε θα βολευτούμε με αυτό που ξέρετε να κάνετε καλά. Επέλεξα το Viva la vida.

cemeteries of london

18. robbie williams - swing when you're winning

Ο Robbie δεν είναι ρόμπα! Απέδειξε ότι είναι ένας γνήσιος superstar που μπορεί να φέρει σε πέρας οποιαδήποτε αποστολή, όσο δύσκολη κι αν είναι.
Το Swing when you're winning αποτελείται από διασκευές διαχρονικών τραγουδιών που θεωρούνται jazz standards. Ο Robbie τολμά να τραγουδήσει Sinatra, Ellington, Gershwin, κ.α. και το κάνει με τόση αυτοπεποίθηση, όση χρειάζεται ένα τέτοιο εγχείρημα.

mack the knife

17. muse - black holes and revelations

Οι Βρετανοί τους αγάπησαν εξ' αρχής. Στην Αμερική έγιναν μεγάλοι το 2003. Εμένα με κέρδισαν το 2006 με τον δίσκο Black holes and revelations, τον οποίο θεωρώ τον σημαντικότερο της καριέρας τους.
Alternative rock, που δεν διστάζει να αγγίξει εντελώς ασύμβατους μουσικούς χώρους όπως συμφωνική μουσική και Disco?!

starlight

16. john mayer - continuum

Ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας παίζοντας βαρετή κιθαριστική pop. Ήταν μόνο 22 χρονών.
Μεγαλώνοντας άρχισε να μεταμορφώνεται σε έναν σπουδαίο μπλουζ κιθαρίστα. Έπαιξε δίπλα σε ιερά τέρατα όπως οι Buddy Guy, Eric Clapton, B.B. King και Herbie Hancock. Όλες αυτές οι εμπειρίες του αποτυπώνονται στο Continuum του 2006, έναν καταπληκτικό Blues / Soft Funk / Soul δίσκο.

waiting for the world to change

15. the long blondes - couples

Οι Long blondes ήταν πέντε φίλοι (αγόρια και κορίτσια) που ήθελαν να κάνουν κάτι σχετικό με την τέχνη, αλλά δεν ήξεραν τι. Όταν μια απ' τις κοπέλες της παρέας έλαβε σαν δώρο μια κιθάρα απ' τον θείο της, οι Long Blondes αποφάσισαν να κάνουν μουσική.
Οι περισσότεροι απ' αυτούς δεν είχαν ξαναπιάσει μουσικά όργανα στα χέρια τους. Το συμβόλαιο και η επιτυχία ήρθαν σε χρόνο ρεκόρ. Το πρώτο τους album το λάτρεψα αμέσως γιατί μου θύμιζε λίγο Elastica.
Επέλεξα όμως το δεύτερο γιατί ξεφεύγει απ' το κλασικό indie rock και πάει προς 80s pop. Αμέσως μετά απ' αυτή τη δουλειά η μπάντα διαλύθηκε, λόγω ασθένειας του κιθαρίστα. Αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει τη συναρπαστική από κάθε άποψη :0 τραγουδίστρια του σχήματος σε σόλο καριέρα. Κρατήστε το όνομα: Kate Jackson.

guilt

14. howling bells - howling bells

Δραματικό ροκ ντεμπούτο από Αυστραλούς που πολιτογραφήθηκαν Λονδρέζοι. Αν του δώσεις την ευκαιρία, μετά από μερικά ακούσματα θα σου στοιχειώσει το μυαλό.

wishing stone

13. morrissey - the years of refusal

Τα χρόνια της άρνησης της σόλο καριέρας του Morrissey ανήκουν στο παρελθόν. Ο frontman των Smiths διανύει μια περίοδο δεύτερης νεότητας.
Το Years of refusal δεν έπεσε ξαφνικά απ' τον ουρανό. Είχε προηγηθεί το Ringleader of the tormentors που μας είχε δείξει ότι ο πρώην τραγουδιστής της πιο 'influential μπάντας των τελευταίων 50 xρόνων' (NME) βρίσκεται στην πιο δημιουργική φάση της προσωπικής του καριέρας.

when last i spoke to carol

12. loopa scava meets cayetano - up and down

Όταν ο Loopa scava (Ηλίας Μιμιλίδης) συνάντησε τον Cayetano (Γιώργο Μπρατάνη) δημιούργησαν την πιο όμορφη ελληνική δουλειά που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Τραγουδά η Πελίνα Στέφου. Δύσκολα κατατάσσεται κάπου αυτός ο δίσκος. Trip Hop / Down Tempo, κάτι τέτοιο. Μου θυμίζει και λίγο Gotan project.

the rain comes again

11. gnarls barkley - st elsewhere

Gnarls barkley είναι το σχήμα που προέκυψε απ' την συνεργασία του πανέξυπνου παραγωγού Danger mouse και του πολύ καλού soul τραγουδιστή Cee-Lo Green. Αυτοί οι δύο κύριοι είναι οι κατασκευαστές εκείνου του πνευματώδους σουξεδακίου που λέει Does that make me craaaaaaaaaaaaaaaazy? Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν είναι απ' τα καλύτερα αυτού του πολύ δυνατού pop funk δίσκου.

the boogie monster

10. r.l. burnside - a bothered mind

Ο R.L. Burnside ήταν ένα λουλούδι που άνθισε στη δεύτερη πεντηκονταετία της ζωής του. Αν και γεννηθείς το 1926, ο σπουδαίος bluesman χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τα 90s για να δει την καριέρα του να απογειώνεται. Απολαύστε τον σε ηλικία 78 χρονών, να πιάνει τα μπλουζ απ' τα μαλλιά και να τα τραβάει μέχρι τα όρια τους, και λίγο παραπέρα (λίγο πριν ο ίδιος πάθει καρδιακή προσβολή, κάνει bypass και αποβιώσει).

shake 'em on down

09. editors - the back room

Ίσως το σημαντικότερο ντεμπούτο της δεκαετίας. Τόσο πλούσιο / σκοτεινό / fresh, yet vintage / ροκ ήχο έχω να ακούσω ούτε και εγώ ξέρω από πότε. Βρετανοί βέβαια.

all sparks

08. ronny jordan - off the record

Αν ήξερε ο Ronny Jordan πως αυτό που έκανε στα early nineties θα ονομαζόταν αργότερα acid jazz και θα κακοποιούταν βάναυσα στα χέρια διάφορων άσχετων, ίσως να μην το είχε κάνει ποτέ.
Το Off the record είναι ένα πανέμορφο jazz / retro funk / smooth jazz / hip hop fusion album του 2001. Χαλαρό και όμορφο, ιδανικό για να 'make sweet love to you woman' που θα 'λεγε και ο Chef!

no pay, no play

07. bob dylan - modern times

Ευτυχώς, ο παππούς δεν λέει να τα παρατήσει. Ο μεγάλος αυτός μυθοπλάστης απ' ότι φαίνεται θα συνεχίζει να μας συναρπάζει μέχρι τα βαθιά του γεράματα.
Η δεύτερη στροφή του opening track ξεκινάει με τους στίχους 'I was thinkin' 'bout Alicia Keys, couldn't keep from crying' και είναι εξ' ολοκλήρου αφιερωμένη στη νεαρά τραγουδίστρια?!

spirit on the water

06. yeah yeah yeahs - show your bones

Θα μπορούσα να είχα επιλέξει το It's Blitz, αλλά μια που το έχω μνημονεύσει παλιότερα, είπα να βάλω εδώ το Show your bones που είναι εξίσου καλό. Παρεξηγημένος δίσκος επειδή απογοήτευσε το punk κοινό που είχε αγαπήσει το Fever to tell. Ξεκολλήστε, το punk έχει πεθάνει προ πολλού. Το ζητούμενο είναι βασιζόμενοι στην σπουδαία παρακαταθήκη του, να προχωράμε μπροστά. Αυτό κάνουν οι Yeah yeah yeahs.

cheated hearts

05. gotan project - la revancha del tango

Πρωτοπόροι. Πήγαν την Electronica σε νέα ανεξερεύνητα λημέρια. Εκεί συνάντησε το Αργεντίνικο Τango και ο έρωτας μεταξύ τους ήταν κεραυνοβόλος. Τον δρόμο που χάραξαν οι Gotan project τον ακολούθησαν κι άλλοι. Το ταγκό είχε επιτέλους πάρει την εκδίκηση του!

santa maria (del buen ayre)

04. yann tiersen - amelie

Ένα μαγικό soundtrack από μια μαγική ταινία. Αμφότερα παίχτηκαν περισσότερο από όσο τους άξιζε.
Ο κοφτερός ήχος του ακορντέον αγγίζει αβίαστα ότι πιο ευαίσθητο έχεις μέσα σου.

la valse d' amelie

03. gonzales - uber alles

Σοβαρός; Γελοίος; Χυδαίος; Rapper; Κλασικός πιανίστας; Μουσικός παραγωγός; Ή απλά entertainist;
Όπως και να τον χαρακτηρίσεις, το σίγουρο είναι ότι ο Gonzales είναι ένας απ' τους σημαντικότερους μουσικούς της τελευταίας δεκαετίας.

let's groove again

02. portishead - third

Τους είναι αδύνατο να μη βγάλουν τέλειο δίσκο.
Το μοναδικό άλμπουμ που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας, μας δίνει περισσότερες χαρές από ότι ολόκληρες δισκογραφίες άλλων καλλιτεχνών. Θεϊκή μουσική.

plastic

01. depeche mode - sounds of the universe

Όπως καταλάβατε στη σύνθεση της συγκεκριμένης λίστας δεν υπήρξε ίχνος αντικειμενικότητας.
Έτσι ακόμα και στην κορυφή της, φιγουράρει ένας δίσκος τον οποίο δεν θα βρείτε σε καμιά άλλη σχετική λίστα. Είναι ο 12ος δίσκος της μπάντας που διαμόρφωσε όσο καμιά άλλη τη σύχρονη ποπ μουσική.
Δείτε την σχετική ανάρτηση Depeche Mode - Sounds of the Universe

hole to feed

Additional credits: sugahspank - the incredible the invinsible / bruce springsteen - we shall overcome: the seeger sessions / annie lennox - songs of mass destruction / amy winehouse - back to black