Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Μαρακές


Το Μαρακές ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα το επισκεπτόμουν. Η απόφαση ελήφθη αυθόρμητα πριν από αρκετά χρόνια, όταν πρωτοάκουσα το αγαπημένο τραγούδι της προηγούμενης ανάρτησης.

Όλα αυτά τα χρόνια είχα αποφύγει επιμελώς να διαβάσω το οτιδήποτε σχετικό με την μυστήρια αυτή για μένα πόλη. Δεν το πολυσκεφτόμουνα, και απέφευγα να το εντάξω στα ταξίδια μου. Το θυμόμουν μόνο όποτε άκουγα το τραγουδάκι, ονειρευόμουν για λίγο και μετά πάλι (εσκεμμένα) το ξεχνούσα.

Το Μαρακές περίμενε υπομονετικά τη σειρά του, κρυμμένο σε κάποια γωνίτσα του μυαλού μου. Φέτος όμως κάποια στιγμή, τα πήρε στο κρανίο, όρθωσε ανάστημα και φώναξε Φέτος είναι η χρονιά μου!

Ok Dude, Let’s go!

Λίγες μέρες πριν την αναχώρηση μου άρχισα να συλλέγω κάποιες πρακτικές πληροφορίες για το ταξίδι μου, αλλά και πάλι απέφυγα επιμελώς να διαβάσω οτιδήποτε ουσιώδες. Είχα κρατήσει μόνο μια ατάκα που μου είχε πει κάποτε κάποιος, και μ’ αυτήν θέλησα να πορευτώ.

Μόλις πατήσεις το πόδι σου στη κεντρική πλατεία, θα πάθεις πολιτισμικό σοκ..

Ήλπιζα να μου συμβεί, αλλά δεν το πολυπίστευα κιόλας γιατί παρόλο που έχω ταξιδέψει αρκετά (εντός Ευρώπης κυρίως), τέτοιο πράμα δεν μου είχε λάχει. Ούτε καν στο πρώτο μου ταξίδι.

Έμελε λοιπόν να μου συμβεί στην πλαζ Τζαμάα Ελ Φνα!

Φαντάσου τώρα:

Πρωτοπατάς το πόδι σου εκεί, αργά το απόγευμα, την ώρα που η χαοτική αυτή πλατεία έχει αρχίσει να παίρνει φωτιά.


Μαρακές

Πριν προλάβεις να κάνεις πέντε βήματα, σου την έχουν πέσει 3-4 παράξενοι μαυριδεροί τύποι, που σου λένε διάφορα ακατάληπτα πράματα με άψογη γαλλό-μαροκινή προφορά.

Απομακρύνεσαι διακριτικά αλλά πριν καλά-καλά καταλάβεις τι γίνεται, σε έχουν τσακώσει δύο νερουλάδες*, σε έχουν βάλει στη μέση, σου έχουν φορέσει ένα πλουμιστό καπέλο και ποζάρουν μαζί σου για φωτογραφία.

* οι νερουλάδες είναι οι άνθρωποι που κάποτε έφερναν στο Μαρακές το πολύτιμο πόσιμο νερό. Είχαν υψηλό κύρος στην τοπική κοινωνία, καθεστώς απ’ το οποίο επωφελούνται ακόμη και σήμερα.

Το κλείστρο ανοιγοκλείνει, και επειδή αντιλαμβάνεσαι ότι δεν ήρθαν σε εσένα επειδή είσαι ο chosen one (όπως καλή ώρα ο Τζων Λοκ), βάζεις το χέρι στην τσέπη για να τους δώσεις μερικά κέρματα. Σκέφτεσαι ότι στο ταξί που σε έφερε στην πλατεία πλήρωσες 1,50€, οπότε υπολογίζεις πως αν τους δώσεις γύρω στο ένα ευρώ, θα σε πούνε large και θα φύγουν υπέρ-ευχαριστημένοι.

Εκείνοι όμως παρεξηγούνται και σου ζητάνε με έντονο ύφος 100 ντιράμ (περίπου 10,00€). Αντιλαμβάνεσαι ότι σε περνάνε για μαλάκα και προσπαθείς να ρίξεις την τιμή. Τελευταία τιμή 90 ντιράμ όλα μαζί, σου απαντάνε και εσύ αναρωτιέσαι ποια ήταν τα όλα που έκαναν.

Ξεμπλέκεις τελικά δίνοντας τους ένα πεντάευρω και συνεχίζεις να οδεύεις με πληγωμένη περηφάνια. Κάνεις κάποιους γρήγορους υπολογισμούς και συνειδητοποιείς ότι αν συνεχίσεις έτσι, μέχρι να φτάσεις στην άλλη άκρη της πλατείας θα σου ‘χει φύγει το εκατοντάευρω! Προχωράς παρακάτω και δεν ξαναπληρώνεις κανέναν κερατά!

Η πλατεία αναδύει έντονη μυρωδιά. Αναλύεις μία-μία τις οσμές όπως ακριβώς θα έκανε ο Ζαν Μπατίστ Γκρενούιγ, και συνειδητοποιείς ότι τα κύρια συστατικά του οσφρητικού αυτού φεστιβάλ είναι μπαχαρικά, ψητό κρέας, απλυσιά, χυμός πορτοκάλι, ούρα και κόπρανα αλόγων!

Ακούς στο βάθος τη φωνή του μουεζίνη να καλεί τους πιστούς για προσευχή. Καταπληκτικός τύπος, τον ηχογραφείς με το κινητό σου.



Λίγο παρακάτω βλέπεις κάποιον που γοητεύει ένα φίδι, μία μεσήλικη κυρία που έχει πείσει αρκετούς ότι βλέπει το μέλλον, έναν παραμυθά που έχει καταγοητεύσει το ακροατήριο του, και έναν οδοντίατρο* που βγάζει τα δόντια των ντόπιων στη μέση της πλατείας!

* Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι οδοντίατροι της πλατείας έχουν σταθερή πελατεία. Οι περισσότεροι ντόπιοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφτούν κάποιο οδοντιατρείο.

Το σκοτάδι αρχίζει να πέφτει και όλοι αυτοί οι τύποι φωτίζονται μόνο από το ατομικό τους φαναράκι, που είναι τοποθετημένο πάνω στην ατομική τους κουρελού, που έχουν στρώσει κάτω στο τσιμέντο.

Σε έχει κόψει η πείνα γιατί είσαι νηστικός απ’ το πρωί και έτσι αποφασίζεις να δειπνήσεις σε κάποιο απ’ τα κιόσκια της πλατείας που ψήνουν διάφορα μπινελίκια. Κάπου διάβασες ότι είναι απολύτως ασφαλή, καθώς υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους απ’ το Μαροκινό κράτος.

Όταν φτάνουν τα φαγητά παρατηρείς ότι πάνω στο καθαρό σου πιρούνι κατοικοεδρεύουν (εδώ και καιρό προφανώς) σάλτσες, λίπη, και αποξηραμένες ντομάτες!

Ζητάς ευγενικά απ’ τον σερβιτόρο ένα πιο καθαρό και αυτός σου το φέρνει πρόθυμα, κοιτάζοντας σε όμως με σχετική αποδοκιμασία (ά, τον υποχόνδριο τον τουρίστα)!

Απολαμβάνεις το τρυφερό σου κρεατάκι που κόβεται ακόμα και με την καρδία ενός αλυσοπρίονου(!) και πίνεις μαροκινή κόκα-κόλα (το αλκοόλ γενικώς απαγορεύεται)! Δεν πειράζει, τις επόμενες μέρες που θα 'χεις μάθει τα κατατόπια, θα γευτείς καταπληκτικές μαροκινές σπεσιαλιτέ.

Σηκώνεσαι μετά από λίγο, σχεδόν χορτασμένος και συνεχίζεις τη βόλτα σου. Τα φαναράκια τώρα έχουν αυξηθεί, το σκοτάδι έχει πέσει για τα καλά και η πλατεία χορεύει στους ρυθμούς των αφρικάνικων ταμπούρλων. Άνθρωποι τραγουδούν, άλλοι παίζουν παραδοσιακά έγχορδα και άλλοι επιδίδονται σε παράξενους βερβέρικους χορούς.

Χάνεσαι ανάμεσα στο πλήθος, χαλαρώνεις και αφουγκράζεσαι το παλμό της πλατείας. Η Τζαμάα Ελ Φνα είναι ένας μαγικός τόπος που έχει τη δική του ψυχή. Αν της δώσεις την ευκαιρία θα σε σαγηνέψει.

***

Επιστρέφεις στο ήσυχο καταφύγιο του ξενοδοχείου σου, ξαπλώνεις και θαυμάζεις την μοναδική μαροκινή αρχιτεκτονική. Αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι έχουν πολύ μεράκι, υπομονή και γούστο.

Κλείνεις τα μάτια και επεξεργάζεσαι όλα τα πρωτόγνωρα που βίωσες προηγουμένως. Ήταν τόσα πολλά και όμως κατάφεραν να συμβούν μέσα σε λίγες ώρες.

Ο χρόνος τελικά είναι μία πολύ σχετική έννοια.



24 comments:

Ανώνυμος είπε...

μαγικη πλατεια ή μαγικη περιγραφη?!

Ανώνυμος είπε...

το κειμενο σου ειναι πολυ ομορφο.
φανταζομαι οτι περασες πολυ καλα.
Ο λογος που σοθ γραφω ειναι οτι θα επισκεφτω το μαρακες σε ενα μηνα και θα ηθελα να σε ρωτησω καποια πραγματα.

thanx in advance

v.

dyosmaraki είπε...

Επισκέφτηκα την συγκεκριμένη πλατεία πριν από μερικά χρόνια.
Μου θύμισε τις 1000+1 νύχτες....
Αρχικά ομολογώ πως τρόμαξα, τις επόμενες ημέρες όμως που με έχανες που με έβρισκες εκεί σύχναζα.
Λυπήθηκα που δεν γνώριζα τη γλώσσα τους. Σε κάποιες γωνιές υπήρχαν παραμυθάδες που αφηγούνταν με καταπλητκική χροιά στη φωνή τους ιστορίες.
Τώρα όσο για τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής τι να πει κανείς!!!Τα είπες όλα!!! χιχιχι
Το παζάρι είναι μια τελετουργία για αυτούς. Θέλει υπομονή και χρόνο, άφθονο χρόνο για να παζαρέψεις. Μπορείς να πετύχεις πολύ χαμηλές τιμές, αρκεί να έχεις υπομονή να παζαρέψεις...
Τι μου θύμισες....
Να είσαι καλά να ξαναταξιδέψεις εκεί. Το Μαρακές το θεωρώ ως ένα από τα πιο γραφικά μέρη του Μαρόκου, όπως και το όρος Ατλας.

Ανώνυμος είπε...

Ε-ΠΙ-ΤΕΛΟΥΣ!
Που εισαι συ ρε παιδι;Νομισα μας βαρεθηκες και λακισες... :P
Αν κρινω απο την περιγραφη σου ομως περασες καλα οποτε δικαιολογεισαι!
Περιγραφη καλυτερη κι απ΄του Δουση!

TeddyBoy είπε...

Εξόφθαλμη
Ελάτε τώρα Σεβασμιοτάτη, τα παραλέτε!

V for Ανώνυμος
Ρώτα με ότι θέλεις. Αν μπορώ να σου απαντήσω θα το κάνω μετά χαράς.

Δυοσμαράκι
Και εμένα αυτή η πλατεία με τραβούσε συνεχώς σαν μαγνήτης. Ότι και να κάναμε στο τέλος έριχνα την ιδέα να πάμε για μια βόλτα κι απ' την Τζαμάα Ελ Φνα. Έγινε το στέκι μου.
Στο παζάρι που λες, τα πήγα πολύ καλά. Μπορώ να πω ότι έπαιρνα ότι ήθελα κάτω απ' το ήμισυ της αρχικής τιμής.
Το όρος Άτλας, τα χωριά των Βεδουίνων και την Σαχάρα, τα έχω φυλάξει για την επόμενη επίσκεψη μου!

Γεια σου ρε Gio!
Όχι, απλώς έκλεψα λίγο χρόνο για να ταϊσω το μυαλό μου!

island είπε...

Έχεις ένα μυστήριο στην περιγραφή σου φίλε. Με άρεσε πάρα πολύ. Σαν να βρέθηκα εκεί ακριβώς. Και να μην έβαζες την φωτογραφία κάπως έτσι θα το φανταζόμουν. Καλό μήνα.

ΥΓ Η κρίση έπιασε και τους νερουλάδες;

DRAMA QUEEN είπε...

Πολύ αισθησιοκρατική η περιγραφή σου.
Απλά σε ζηλεύω!

TeddyBoy είπε...

Island
Να 'σαι καλά φίλε. Φωτογραφίες απέφυγα να βάλω γιατί ως γνωστόν μια λέξη = χίλιες εικόνες, χαχαχα!

Drama Queen
Αισθησιοκρατική
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ μου άρεσε αυτή η λέξη. Τόσο πολύ, που έκανα έρευνα στο internet για να βρω τον ορισμό της.
Και δεν τα κατάφερα (εντελώς στόκος)!
Αν μπορούσες να μου το εξηγήσεις λίγο, θα σου ήμουν αιώνια ευγνώμον!

wert01gf είπε...

Πω! Πρέπει να είναι φανταστικά.
Ή εσύ είσαι που τα περιγράφεις έτσι;
Όπως και να'χει.. το Μαρόκο έχει χρώμα.

ασημωνης είπε...

Ζηλευω!! Πειραζει που ζηλευω;;

NdN είπε...

Πολύ καλή η περιγραφή σου. Το βλέπω το Marrakesh καθε φορά που ανοίγω την ιστοσελίδα της easyjet και έτυχε να σκεφτώ πολλές φορές ένα ταξίδι εκεί. Μου φαίνεται θα ενταχθεί στο πρόγραμμα γιατί μου άρεσε πολύ ο τρόπος που το περιέγραψες.Αυτά τα διαφορετικά μέρη με ελκύουν πάρα πολύ.

Καλό βράδυ!

TeddyBoy είπε...

Βερτ
Χρώμα δε λες τίποτα. Πολύ εύστοχη διαπίστωση!

Ασημώνη
Σου εύχομαι να πας!

NdN
Είμαι σίγουρος ότι θα το εκτιμήσεις γιατί είσαι ταξιδιωτικός τύπος. Και από το Λονδινάκι κιόλας, που όλα είναι εύκολα.. Χτύπα το!

beth είπε...

καλώς ήρθες teddy! χαίρομαι τόσο που γύρισες, που πέρασες τόσο καλά. Η περιγραφή ήταν μαγευτική (πρέπει να δημοσιευτεί το κείμενο σου σε κανα τουριστικο περιοδικό. Όσοι μπορουν και θέλουν θα σπεύσουν να πάνε, είμαι σίγουρη. Καλώς ήρθες λοιπόν ελπίζω φουλ οφ ενερτζι έτοιμος να μας "στειλεις" πάλι. Άντε γιατί πάει καιρός...
Φιλάκια!!

Mara Lisha είπε...

Βρε καλώς το αγόρι! Άντε πολύ καιρό έλειψες! Ελπίζω να πέρασες καλά :)

TeddyBoy είπε...

Και εγώ χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω Μπεθ μου!
Ναι, μου έχει ήδη κάνει πρόταση το λόνλι πλάνετ, χαχαχα!

Μάρα μου
Μια χαρά ήτανε, καλώς σας βρήκα!

manetarius είπε...

Χα! Ταξιδάκι ήσουν ποθλάκι μου κι εσύ ε; Τέλειο... και το ταξίδι σου και τη περιγραφή σου και η φωτό!!!
Άντε και του χρόνου Βραζιλία! :)

seniorita είπε...

μας είχες προϊδεάσει στην προηγούμενη ανάρτηση αλλά δεν το είχα πιάσει το μήνυμα!!
ακούγεται υπέροχο,το μυαλό μου γέμισε με εικόνες,η περιγραφή σου είναι φοβερή!
εύχομαι κι άλλα τέτοια ταξιδάκια σε εξωτικά μέρη!

amelie είπε...

αρε τεντυ τι μου χεις κανει...δεν μπορεις να φανταστεις... μου αναψες φωτιες...τεντυ εχω σκασει τωρα ...θελω να σηκωθω να παω μαροκο-πορτογαλια-ισπανια...ποπο θελω να τσιριξω...δεν μπορω να σου γραψω τπτ αλλο ειλικρινα μου ρχεται να κλαψω απο τα νευρα μου γτ δεν μπορω να παω....αααααααααααααααα!!
γεια χαρα...
:(((((((
υγ: χαιρομαι που περασες καλα και τα περιγραφεις υπεροχα

Leviathan είπε...

exairetiki perigrafi!!!na sai kala gia tis eikones pou mas gemises!!kali evdomada!!

TeddyBoy είπε...

Μανιτάρι μου καλωσήλθες!
Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί!

Σενιορίτα μου
Σ' ευχαριστώ για την ευχή, μου έχει ανοίξει η όρεξη είναι η αλήθεια!

Αμελί
Καλά να πάθεις, γιατί και εγώ έτσι ένιωθα όταν διάβαζα την ανάρτηση σου για την Κωνσταντινούπολη!!

Λεβιάθαν
Να 'σαι καλά φίλε μου, καλή βδομάδα να 'χουμε!

amelie είπε...

χαχαχαχα!! σα δεν ντρεπεσαι...χθες ολο την ωρα μετα εψαχνα για αυτο το μερος που πηγες...ουτε να το αναφερω δεν μπορω...χεχε
γεια χαρα

DRAMA QUEEN είπε...

"Μονάχα αυτό που βλέπουμε, αγγίζουμε ή άλλως πως αισθανόμαστε υπάρχει πραγματικά (αισθησιοκρατική θεωρία - φιλοσοφία)."

Αυτό είναι στην φιλοσοφία, αλλά το χρησιμοποιούμε συχνά για κάποιον που "παραδίνεται" στην τέρψη των αισθήσεων.

Και τώρα η μεγαλοσύνη θα σου επιτρέπει να μου πλένεις αιώνια τα πιάτα για να σε απαλάξω από την αιώνια ευγνωμοσύνη! :p

knos είπε...

Καλησπέρα!Τeddy θα ήθελα να μου δώσεις πληροφορίες(κυρίως αεροπορικά-ξενοδοχείο) για το ταξίδι,ομολογώ με έπεισες να βάλω στο πρόγραμμα μου το Μαρακες!Δε θέλω να σου κάνω κοπλιμέντα αλλα το blog σου σκίζει...dude!

TeddyBoy είπε...

Αμελί
Δες κι αυτό το ντοκιμαντέρ.

Drama Queen
Να 'σαι καλά, πολύ μου άρεσε. Επειδή σιχαίνομαι το πλύσιμο πιάτων, αν θέλεις μπορώ να σου μαγειρεύω!

Knos
Αεροπορικά εισιτήρια:
Τις καλύτερες τιμές θα τις βρεις στην Εasyjet. Φυσικά δεν πετάει απ' ευθείας από Αθήνα, αλλά μπορείς να πας μέσω Μιλάνου, Παρισιού ή Λονδίνου, που συνδέονται με Αθήνα.
Η πιο σύντομη (και ενδεχομένως φθηνή) διαδρομή είναι το Αθήνα - Μιλάνο - Μαρακές.
Επειδή όμως το Μιλάνο είναι πολύ μούφα πόλη, θα σου συνιστούσα να το κάνεις μέσω Παρισιού, έτσι ώστε αν χρειαστεί να περάσεις το βράδυ εκεί (αν δε βολέψει να φύγεις την ίδια μέρα) να περάσεις καλά. Μπορείς κιόλας να επιλέξεις να μείνεις εκεί κανά τριήμερο, γιατί το Παρισάκι αξίζει να το επισκέπτεται κανείς συχνά.

Ξενοδοχεία
Μπες στο venere.com και γράψε Marrakech. Το venere είναι καλή φάση γιατί έχει πολύ καλές τιμές και παρόλο που χρειάζεται πιστωτική κάρτα αυτή δεν χρεώνεται. Πληρώνεις μια και καλή στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου. Θα σου χρεώσουν μόνο το πρώτο βράδυ αν δεν εμφανιστείς.
Από φθηνά και ποιοτικά σου συνιστώ ανεπιφύλακτα πρώτα το Moroccan house (δες τις φώτο δωματίων και θα καταλάβεις) και αν δε βρεις τις ημερομηνίες που θέλεις τότε το δες και το Amani.
Αν πάλι θέλεις κάτι πιο fancy, το venere έχει πολλές επιλογές.

Αυτά Dude, καλό ταξίδι!