The Prodigy - Invaders must die

Αξιολόγηση: * * *

Τους Prodigy τους ανακάλυψα στα mid 90s. Καθυστερημένα ως συνήθως, αφού οι άνθρωποι ήταν ήδη stars απ’ το 1992.

Ήταν η εποχή που ο ήχος του Seattle είχε αρχίσει να καταπίνει το ροκ, και στα charts κυριαρχούσαν η Mariah Carey (με το σέξι αγελαδίσιο βλέμμα), η Celine Dion (θέλω να γίνω Barbra Streisand στη θέση της Barbra Streisand) και διάφορα πλαστικά μπιτάκια μαζικής παραγωγής.

Ο ήχος των Prodigy ήταν μια όαση στη μουσική έρημο της εποχής. Το αριστοτεχνικό πάντρεμα του upbeat techno με τις άγριες ροκ κιθαριές και τα punk vocals σηματοδότησε μια νέα εποχή για την ηλεκτρονική μουσική, έκανε τους Prodigy super stars και επηρέασε αναρίθμητους καλλιτέχνες που ακολούθησαν (θυμάστε το soundtrack του Matrix;)

Η δημιουργική περίοδος για τους Prodigy ήταν μεταξύ 1992-1997 (οι πρώτοι 3 δίσκοι). Αργότερα κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους-παρωδία που έχω διαγράψει απ' τη μνήμη μου, για να φτάσουμε έτσι στο 2009 όπου οι Prodigy επιστρέφουν με την πρώτη σοβαρή δισκογραφική δουλειά μετά από 12 ολόκληρα χρόνια.


Το Invaders must die κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και σκόρπισε ενθουσιασμό στους παλιούς fans, αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια back to basics προσπάθεια. Έχουν ήδη ειπωθεί διάφορες υπερβολές όπως ότι είναι ο καλύτερος δίσκος της καριέρας τους, συγκλονιστική δουλειά, κτλ, κτλ..

Έχουν επίσης ειπωθεί και πολλά απαξιωτικά σχόλια από στραβωμένους επαγγελματίες μουσικοκριτικούς, που υποστηρίζουν με σθένος ότι πρόκειται για δίσκο απογοήτευση.

Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται κάπου στη μέση. Πρόκειται για έναν πολύ καλό δίσκο ..που όμως κυκλοφόρησε με μια δεκαετία καθυστέρηση. Άρτια παραγωγή, haunting beats, θεότρελα synths, πάρτι διάθεση και νοσταλγία. Το ερώτημα όμως είναι έχει να μας πει κάτι καινούργιο ένας τέτοιος δίσκος σήμερα;

Πολύ φοβάμαι πως όχι, αλλά ίσως τελικά λειτουργήσει ως όχημα που θα βάλει νέους fans στο τριπάκι να ανακαλύψουν τις πρώτες δουλειές των Prodigy, και να κατανοήσουν πόσο πολύ επηρέασαν την πορεία της μουσικής που ονομάζουμε Electronica.

Για soundtrack του post δεν επέλεξα κάτι απ’ το νέο δίσκο. Σας έχω το video clip του Smack my bitch up (1997) το οποίο δεν θα βρείτε ακέραιο στο μυγιάγγιχτο το youtube, γιατί είναι ιδιαιτέρως controversial. Είχε απαγορευτεί κι απ’ το MTV. Προσέξτε την έκπληξη στο τέλος (οι παλιοί καταλαβαίνουν τι εννοώ).

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Morphine - Sharks Patrol These Waters
Sugahspank!
Baz Luhrmann - Everybody's free (to wear sunscreen)