Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

The Prodigy - Invaders must die

Αξιολόγηση: * * *

Τους Prodigy τους ανακάλυψα στα mid 90s. Καθυστερημένα ως συνήθως, αφού οι άνθρωποι ήταν ήδη stars απ’ το 1992.

Ήταν η εποχή που ο ήχος του Seattle είχε αρχίσει να καταπίνει το ροκ, και στα charts κυριαρχούσαν η Mariah Carey (με το σέξι αγελαδίσιο βλέμμα), η Celine Dion (θέλω να γίνω Barbra Streisand στη θέση της Barbra Streisand) και διάφορα πλαστικά μπιτάκια μαζικής παραγωγής.

Ο ήχος των Prodigy ήταν μια όαση στη μουσική έρημο της εποχής. Το αριστοτεχνικό πάντρεμα του upbeat techno με τις άγριες ροκ κιθαριές και τα punk vocals σηματοδότησε μια νέα εποχή για την ηλεκτρονική μουσική, έκανε τους Prodigy super stars και επηρέασε αναρίθμητους καλλιτέχνες που ακολούθησαν (θυμάστε το soundtrack του Matrix;)

Η δημιουργική περίοδος για τους Prodigy ήταν μεταξύ 1992-1997 (οι πρώτοι 3 δίσκοι). Αργότερα κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους-παρωδία που έχω διαγράψει απ' τη μνήμη μου, για να φτάσουμε έτσι στο 2009 όπου οι Prodigy επιστρέφουν με την πρώτη σοβαρή δισκογραφική δουλειά μετά από 12 ολόκληρα χρόνια.


The Prodigy - Invaders must dieΤο Invaders must die κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και σκόρπισε ενθουσιασμό στους παλιούς fans, αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια back to basics προσπάθεια. Έχουν ήδη ειπωθεί διάφορες υπερβολές όπως ότι είναι ο καλύτερος δίσκος της καριέρας τους, συγκλονιστική δουλειά, κτλ, κτλ..

Έχουν επίσης ειπωθεί και πολλά απαξιωτικά σχόλια από στραβωμένους επαγγελματίες μουσικοκριτικούς, που υποστηρίζουν με σθένος ότι πρόκειται για δίσκο απογοήτευση.

Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται κάπου στη μέση. Πρόκειται για έναν πολύ καλό δίσκο ..που όμως κυκλοφόρησε με μια δεκαετία καθυστέρηση. Άρτια παραγωγή, haunting beats, θεότρελα synths, πάρτι διάθεση και νοσταλγία. Το ερώτημα όμως είναι έχει να μας πει κάτι καινούργιο ένας τέτοιος δίσκος σήμερα;

Πολύ φοβάμαι πως όχι, αλλά ίσως τελικά λειτουργήσει ως όχημα που θα βάλει νέους fans στο τριπάκι να ανακαλύψουν τις πρώτες δουλειές των Prodigy, και να κατανοήσουν πόσο πολύ επηρέασαν την πορεία της μουσικής που ονομάζουμε Electronica.

Για soundtrack του post δεν επέλεξα κάτι απ’ το νέο δίσκο. Σας έχω το video clip του Smack my bitch up (1997) το οποίο δεν θα βρείτε ακέραιο στο μυγιάγγιχτο το youtube, γιατί είναι ιδιαιτέρως controversial. Είχε απαγορευτεί κι απ’ το MTV. Προσέξτε την έκπληξη στο τέλος (οι παλιοί καταλαβαίνουν τι εννοώ).






13 comments:

manetarius είπε...

Prodigy άκουσα και αποκλείεται να έλειπα!!
Τρελλαινόμουν γι' αυτούς όταν είχαν πρωτοβγει!
Τώρα μου είναι λίγο δύσκολο να τους ακούω γιατί βαβουριάζουν τ΄αυτιά μου... όταν έχω νευράκια όμως βάζω πάντα τέτοια μουσική για να ..ξεσπάω!
Περίμενα κάτι πολύ ωραίο από το καινούριο τους δισκάκι... νομίζω όμως οτι είναι περσινά ξυνά σταφύλια! Το άκουγα συνέχεια στο ΜΤV στο Λονδίνο και νόμιζα οτι ήταν ένα από τα παλιά τους που απλώς μου είχε ξεφύγει!

(το βιντεάκι δεν θα το σχολιάσω... είμαι πολύ αυστηρών αρχών...χιχιχιχιχι!)

Ανώνυμος είπε...

θα σπευσω να τ'ακουσω δεν ηξερα οτι βγαλανε νεο αλμπουμ!
Ελπιζω να ξαναβρηκαν το δρομο τους μετα τη mainstreamιλα που φαγανε...
Ενα θα σου πω και θα καταλαβεις αμεσως!
1998.. τυχαινει να ειμαι στο αμαξι ενος-περιστασιακα ευτυχως-φιλου,...τρεντοLifestylοσκυλας της εποχης οσο δε φανταζεσαι!
Ψαχνω τα cd στο ντουλαπακι του.
Μεσα σ'ενα απιστευτο συνοθυλευμα, Γαρμπη-Βισση-Σφακιανακη-Celine Dion(ηταν μουσικα "οπεναμαϊντε" ο μπαγασας)βρισκω και το... "Fat of the land"...
Uh-oh!Εκει αρχισα να οσμιζομαι οτι δεν πανε καλα τα πραγματα!LOOOOOOOL!

aKanonisti είπε...

Γνωστοί...αγαπημένοι...
και Γ Α Μ Α Τ Ο Ι !!!!!!!

wert01gf είπε...

Δεν με ενθουσίασε ο καινούριος δίσκος.
Τον άκουσα βέβαια ευχάριστα.
Είχε πράγματα να μου πει.

Το βίντεο ντάξει, πολύ προχώ!

DRAMA QUEEN είπε...

Χμ.. άσμα ασμάτων που μεγαλώσαμε με αυτά. Αν και το no good μάλλον ήταν το αγαπημένο μου.

Το Mtv το απαγόρεψε, ποτέ όμως το γαλλικό McM που πιάναμε, οπότε το έχω δει αρκετές φορές σαν παιδί το βιντεάκι.
Λες που βλέπει στο τέλος τον εαυτό τoυ στον καθρέφτη και αντί να είναι άντρας, είναι γκόμενα;
Πιο μεγάλη εντύπωση δεν σου κάνει ο κόκκινος εμετός δεδομένου ότι πίνει λευκά ποτά, και οι παρασθήσεις ενώ έχει πάρει κόκα;
?
Με γεια το TV85100! :)

TeddyBoy είπε...

Μανιτάρι μου
Τα παραισθησιογόνα μανιτάρια χορεύουν και ξεσπάνε ακούγοντας Prodigy!

Gio
Εκεί ακριβώς είναι το μεγαλείο τους. Ότι μπορούν να αγγίξουν απ' τον πιο όπενμάιντε σκυλά, μέχρι τον πιο μουσικά αμόρφωτο (όπως εσένα - χα!)

Κανόνι μου
Η μουσική τους είναι σαν να σου λέει: χτύπα το πόδι, κάνε κάτι!
:0

Βερτ
Συμφωνούμε σε όλα. Εγώ για να πω την αλήθεια, όσο περισσότερο τον ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει. Άμα φάω καμιά φρίκη θα αλλάξω το ποστ, θα γράψω ότι είναι δισκάρα και θα του βάλω 5 αστέρια!

Drama Queen δεν παίζεσαι!
Γιατί, το γεγονός ότι αμέσως μετά την κόκα τρέχει στο χαμπουργκεράδικο να φάει; (ντόινγκ!)
Για τον κόκκινο εμετό φταίει το κέτσαπ που είχε το χάμπουργκερ!
Πάντως μην το βλέπεις έτσι, δες το σουρεαλιστικά (όπως τον Νταλί, ξέρεις εσύ)!

Leviathan είπε...

a 8a to psakso na to akouso...thanx gia tin enimerosi!!kali evdomada na exeis! :)

Pastaflora είπε...

Θυμάμαι τη συναυλία στο θεατρο Βράχων. Εκεί που χοροπηδάγαμε σαν παλαβοί κάποιοι άρχισαν να πετάνε πέτρες και το συγκρότημα έφυγε κακήν κακώς από τη σκηνή...

TeddyBoy είπε...

Λεβιάθαν
Καλή ακρόαση!

Πασταφλόρα
Ναι, έχω ακούσει για εκείνη τη συναυλία, δείξαμε πάλι την καφρίλα μας! Πάντως φαντάζομαι ότι το θέατρο βράχων θα ήταν το ιδανικό background για την μουσική των Prodigy.

ds είπε...

Το ακούω τώρα (ναι, 3.30 τα ξημερώματα). Ως τώρα το έχω ακούσει 2 φορές και μ'αρέσει αρκετά.

Ήμουν φαν (και απ'ότι φαίνεται είμαι)και για μένα το καλύτερο ήταν το Music for Jilted Generation, δεν υπήρχε ούτε ένα track που να μην μου άρεσε. Και αν θυμάμαι καλά, επανακυκλοφόρησε πέρυσι με additional tracks.

TeddyBoy είπε...

Dynx
Τέτοιες ώρες ακούγονται οι Prodigy!
Το Music for the jilted generation είναι ίσως ο σημαντικότερος δίσκος τους, αλλά εγώ είμαι κολλημένος με το Fat of the land (φαίνεται κι απ' το clip)!

kostas είπε...

Το 3ο καλύτερο αλμουμ μετά απο Jilted Generation και Fat Of the Land.

Δεν είναι τόσο καινοτόμο όσο αυτά που προανέφερα αλλά αρκετά καλό.

Ακόμα περιμένω το επόμενο πολύ δυνατό αλμπουμ τους και είμαι σίγουρος οτι θα το κάνουν.

Αν όλα τα γκρούπ μπορούσαν να αλλάζουν ήχους όσο οι Prodigy και να μην είναι κολημένα με ένα είδος μουσικής θα ακούγαμε πολύ πιο ωραία πράγματα.

TeddyBoy είπε...

Αν όλα τα γκρούπ μπορούσαν να αλλάζουν ήχους όσο οι Prodigy και να μην είναι κολημένα με ένα είδος μουσικής θα ακούγαμε πολύ πιο ωραία πράγματα..
Προσυπογράφω.

Τώρα με την ελευθερία που παρέχει το ίντερνετ μπορείς να βρεις σπουδαία πράματα. Δες σχετικο άρθρο για Sugahspank!